Welkom!

Beste lezer,

Op maandag 28 februari 2011 vertrek ik, samen met 5 andere meisjes, richting Suriname. We gaan daar in het kader van onze opleiding (lerarenopleiding Lager Onderwijs) aan taalstimulering doen bij de kinderen van de lagere school.

Hoofdzakelijk verblijven we in de hoofdstad Paramaribo. De scholen waar we te werk zullen gaan zijn echter gelegen in het binnenland. Wij zullen ons hierbij verdelen onder 2 dorpen en samen met Jumi en Caro ga ik naar Brownsweg.

Gedurende ons verblijf van 3 maanden kun je hier mijn doen en laten volgen.
Indien je ondertussen toevallig een briefje of kaartje zou willen sturen, kan dit altijd op het volgende adres:

Dorien Masschelein
"Villa Blauwgrond"
Louis Goveiastraat 74
Paramaribo
Suriname


Veel lees plezier!

Dorien

Het Suri-team

Het Suri-team
Van links naar rechts, van boven naar onder: Dorien, Caro, Carolien, Daphné, Laura, Jumi

dinsdag 1 maart 2011

Aankomst in Paramaribo

De eerste stressmomenten zijn achter de rug (met dan kaan Caro),
de eerste beten zijn gezet (met dank aan de plaatselijke muggen)
en de eerste regenbui hebben we ook al op ons hoofd gekregen. (Al viel deze echt wel nog heel goed mee).

Maar dus, inderdaad, daarnet rond 17 uur plaatselijke tijd zijn we eindelijk, na een jaar lang uitkijken, geland in Suriname.
Belangrijk weetje, het is hier (nu) 4 uur vroeger dan bij jullie, dus als ik zeg 17 uur, is het bij jullie 21 uur :-)

Bij het landen, merkten we al heel wat groen aangezien we over het regenwoud vlogen, maar eens uit het vliegtuig was al snel duidelijk dat de landingsbaan een uitgekapt deel van een woud is. (Ik veronderstel dat dit het regenwoud is :p Ik heb al heel lang niet veel geslapen, dus ik vergeef mijzelf even dat mijn aardrijkskundige kennis vandaag niet zo goed is.)

Na het controleren van de passen (niet de gele boekjes, jammer voor Caro) en het halen van de valiezen konden we op zoek naar onze taxichauffeur. Voor het eerst zouden we echt opgehaald worden door iemand met een plakkaatje voor ons!!! JEEJ!

Maar dan… het busje :p
We hadden onderling al opgemerkt dat een grote taxi nodig zou zijn voor al onze bagage, maar dit busje hadden we niet verwacht…
Op het eerste zicht zag het er eigenlijk zeer gewoon en zo uit, maar toen die mijnheer zijn deur open deed waren er 5 plaatsen. (en met de chauffeur erbij, nog maar 4 voor ons)
MAAR! Ze waren op alles voorbereid want de slimme mijnheer had 2 klapstoelen in zijn koffer gezet! Tot grote blijdschap van Caro en Laura die zo, tussen de bagage, toch vlot en veilig vervoerd werden :-)

We moesten ongeveer een uurtje rijden tot aan villa Blauwgrond, dus we konden heel wat bekijken. Wat mij vooral opviel was het verschil tussen arm en rijk. Er zijn houten huizen die op instorten staan, houten huizen die er leuk uitzien, stenen huizen die heel mooi zijn en super mooie stenen huizen. Het “rare” is dat deze huizen allemaal door elkaar staan. En een krot naast een stenen villa steekt toch wel een beetje af…
Verder zijn er ook heel wat kerken en moskeeën en weet ik veel hoe al die dingen noemen, maar zoals reeds geweten staat ook dit allemaal naast elkaar.

De gebouwen zijn ook allemaal heel erg mooi. Alleez, ik kan het niet goed uitleggen, maar ze zijn anders dan bij ons. Ze zijn toch simpel, maar hebben “iets”… Kleurtjes, en ja ik weet niet, ik vind ze echt mooi! Maar een van deze dagen komen er wel foto’s ;-) En als het morgen terug licht is, zal ik er wat beter op letten, zodat ik een betere beschrijving kan geven :-)

Ons appartementje is ook super leuk! Ook groot en proper met een terras en echt, heel goed. Ook hier zullen foto’s volgen. We hebben een houten appartementje en recht over ons zitten nog stagiaires, al hebben we ze nog niet gezien.

Voor de rest kan ik niet veel meer zeggen omdat we hier ook nog niet zo lang zijn en het nu ook donker is :-)
Maar de eerste indrukken zijn alvast zeer positief en ik zie het helemaal zitten!
Ik eindig met een quote die we op de kant van de weg tegenkwamen en die ook aan jullie een idee geeftover de Surinamers:
“Beter te laat komen in deze wereld dan te vroeg in de volgende.”

Bij deze zeg ik jullie vaarwel voor vandaag! Het was een lange reis en ik hoor mijn bedje nu al roepen!
Slaapwel en groetjes van de krekels in onze tuin!

1 opmerking:

  1. Hey Dorientje,

    Je doet dus echt uw best om der een leuke blog van te maken hé! Bij deze, het is u aan het lukken!

    Ben blij te lezen dat alles goed gaat, en dat de gekke streken nog niet verleerd zijn na zo een lange reis!!

    Dikke zoen

    BeantwoordenVerwijderen