Deze week was het opnieuw werkenweek. De paasvakantie is ook hier gedaan, dus we kunnen er opnieuw helemaal voor gaan. Hieronder een kort overzicht van deze week:
De zorgklas
Deze week kregen we te horen van de leerkrachten dat ze de positieve invloed van de zorgklas opmerken bij de leerlingen. Dit doet heel veel deugd om te horen en hopelijk blijft dit bij hen hangen om er later eventueel zelf iets mee te doen. Het is in ieder geval een signaal naar Leri For Life dat ze in deze richting zeker verder kunnen/moeten.
In het eerste leerjaar heb ik ook gemerkt dat de paasvakantie de kinderen goed heeft gedaan. Sommigen hebben hun klik gekregen en beginnen de letters nu echt te kennen waardoor het vormen en lezen van woorden begint te lukken. Dit is een klik die er in België hopelijk komt, ten laatste, in de kerstvakantie, maar ik ben al blij dat deze kinderen de klik kregen. Het was dus een vruchtbare week waarbij ik merkte dat de kinderen zeker vorderingen hebben gemaakt, vergeleken met de eerste week dat ik hier was.
Het is nu aan ons om een deftige evaluatie te schrijven zodat de leerkrachten er nadien hopelijk nog iets mee kunnen doen in het voordeel van de kinderen.
Het Toneel.
Ook het toneel komt stilaan goed. De kinderen kennen hun rol, sommigen al een deel van hun tekst (en na twee dagen vind ik dat zeer mooi) en de zaal is vastgelegd. Volgende week zal het nog heel druk worden met het maken van decors, uitnodigingen en repeteren. Aan het enthousiasme van de kinderen zal het zeker niet liggen. Ze zijn ook constant bezig met hun teksten en dus ook met het Nederlands en dat is dus zeker een geslaagd element. De kinderen beleven er echt plezier aan, ook in dat opzicht kunnen we spreken van succes aangezien de kinderen Nederlands op een leuke manier leren kennen en dus ook zelf spontaan Nederlands gaan praten.
Het doet deze kinderen echt wel goed dat we met dit project bezig zijn en dat merk je tijdens het toneel, maar ook in hun dagelijkse omgang. Ze spreken zelf spontaner en vlotter Nederlands gewoon omdat ze er zoveel mee bezig zijn. Het is jammer dat het zal weg vallen, want uit ervaring merken we dat je het snel verleert. Wij hebben enkele woorden Saramakaans geleerd, maar aangezien we 2 weken vakantie hadden, zijn we al heel veel vergeten. Natuurlijk dat het bij de kinderen ook zo gaat en daarom zou het goed zijn om vaker zo’n projecten op te starten. De resultaten mogen er zeker en vast zijn.
Je merkt het, zowel de kinderen als wij beleven heel veel plezier aan het gebeuren en hoewel ik er niet veel over schrijf, is het wel een hele gebeurtenis. Geloof mij, als de Braka’s aanwezig zijn, staat het dorp in rep en roer.
Dit weekend zal het ook vooral voorbereiden worden voor volgende week, want jammer genoeg volgt dan het afscheid. Het zal de laatste week in Brownsweg zijn en het afscheid zal sowieso moeilijk zijn. Gelukkig is er nog genoeg werk om ons af te leiden zodat we daar niet te veel moeten aan denken.
Ik ben heel benieuwd wat het toneel zal geven, vooral omdat de kinderen zo onvoorspelbaar zijn. Hoewel ze heel enthousiast zijn en er zeker voor gaan, liggen de normen hier heel anders dan bij ons. Engagement is een woord dat ze niet echt kennen en wanneer je vraagt om te repeteren van 15 uur tot 17 uur, komen en gaan de kinderen, wanneer ze willen tussen 15 en 17 uur. Het is moeilijk om zo te werken, maar je kan de kinderen ook niet opsluiten, vooral omdat je weet dat wanneer ze naar huis gaan ze moeten wassen, zorgen voor broer of zus,… De normen liggen hier helemaal anders waardoor het niet altijd even makkelijk werken is, maar dit maakt het wel uitdagend en spannend. Ik kan nu niet met zekerheid zeggen welke kinderen er donderdag om 17 uur op het podium zullen staan. En geef toe, voor een toneelstuk is dat toch wel spannend, niet? :-)
Toch ben ik al heel blij met het resultaat, want de kinderen genieten ervan om met Nederlands bezig te zijn. En dat was toch het doel, nee?
Ik heb er in elk geval wel heel veel zin in en hopelijk komt het goed. Duim voor ons, denk aan ons en brand een kaarsje.
Ik ben benieuw naar het vervolg en weet dat wanneer je dit verlolg te lezen krijgt, er mij hier nog maar 1 week rest. Bizar he, ik kan mij mijn eerste blogbericht nog zo goed herinneren en nu ben ik al bijna aan het einde. Wie had ooit gedacht dat dit zo snel zou gaan? Ik in elk geval niet.
Maar goed, genoeg nagedacht, tijd om verder te werken.
Maar goed, genoeg nagedacht, tijd om verder te werken.
Genieten jullie nog van de rust in het Belgenlandje en dan doen wij hier verder wat we kunnen.
Vle groeten en tot blogs!!
Dorien
xxx
Geen opmerkingen:
Een reactie posten